Na co dzień pochłonięci jesteśmy emocjami, odbieramy je zbyt do siebie, przywiązujemy się do nich tworząc na ich bazie swoją osobowość. Najczęściej nie wiemy, że czujemy emocje, a odbieramy je w określaniu ich jako, że jesteśmy “ofiarami”, “przegranymi”, “przestraszonymi”, “bezwolnymi”, “bezsilnymi”. Często brakuje nam odwagi do zmiany tych stanów. Czujemy się jak w klatce lub pajęczynie, w której szamoczemy się, szarpiemy, walczymy, odbieramy innym energię, tylko dlatego, że nasz umysł nauczył się w ten sposób odbierać świat jako wrogi, niebezpieczny.

CHARTFIT to metoda, która pozwala uwolnić emocje z ciała, by nie tworzyć emocjonalnych nawyków, które niszczą relacje z innymi i ze sobą. Dzieje się to poprzez przeżywanie wszystkich emocji, bez oceny, bez etykietek i rozdzielania ich na dobre i złe i przepuszczanie ich przez siebie – czyli wyrażanie ich w empatyczny sposób. Zatrzymywanie emocji jest niezdrowe i niebezpieczne, ponieważ tworzy to stres, który produkuje adrenalinę, która jest jak narkotyk, to znaczy bardzo uzależnia. Adrenalina jest silną dawką energii, która pozornie tworzy wrażenie mocy, siły, sprawczości, kontroli, lecz niestety jak to przy uzależnieniach, za każdym razem generuje ona jeszcze większą konieczność doładowania. Na planie rzeczywistym oznacza to szukanie dziury w całym – zaczepki, konflikty, spory, zwady i problemy. To jest pierwszy wariant radzenia sobie z emocjami. Drugi dotyczy zatrzymania emocji w sobie. Wtedy jesteśmy jak taki balon napęczniały, który tworzy autoagresję w postaci karania siebie i chorób somatycznych. Ogólnie gdy uzależniamy się od emocji i odbieramy je jako, że są nami, zaczynają one rządzić naszym życiem, myśleniem, zachowaniem, zatruwając umysł i ciało. Tworząc w ten sposób za każdym razem nowe ścieżki neuronalne, które generują jeszcze więcej stresu i objawów somatycznych. Zazwyczaj czujemy wtedy agresję, nienawiść, a potem wstyd, który zmusza nas do tego, że chcemy być “grzeczni”. Na bazie tej motywacji bycia “grzecznym” tworzymy intencje, która jest nierealna to zrealizowania. Najlepiej widać to na “niegrzecznych” dzieciach, które na początku się bardzo starają poprawić, ale tak naprawdę nie czują siebie i nie są świadome tego co czują, więc ich układ nerwowy działa na starych zasadach, ponieważ wszyscy dorośli mówią mu, że jest niegrzeczny. Takie dziecko nie ma wtedy możliwości zmiany, bo ma wgrany program “jestem niegrzeczny”. Kiedy stara się poprawić, zawsze przychodzi sytuacja, która zawala to staranie. Ponieważ jego komórki nasiąknięte byciem “niegrzecznym” przyciągają tylko takie zdarzenia. Jest to nawyk, który został wpisany w umysł, zapamiętany i odtwarzany. Najlepszym sposobem na nawyki, jest wyrobienie sobie innego w zastępstwie. Na początku to my tworzymy nawyki, a potem te nawyki tworzą nas. Żeby zmienić nawyk emocjonalny, potrzebujemy być świadomi tego, że czujemy i co czujemy. Potem będąc tego świadomi, podejmujemy decyzję “ZMIANA”.